Indrukwekkend en avontuurlijk!
Iran, het vroegere Perzië, heeft een fascinerende geschiedenis die duizenden jaren teruggaat. Verschillende vertakkingen van de Zijderoute liepen er dwars doorheen en dat heeft zijn sporen nagelaten. De lange geschiedenis van Iran zie je terug in bazaars en karavanserais, kleurrijke mozaïeken in moskeeën en paleizen, oude watersystemen en historische bouwwerken en nederzettingen zoals Persepolis, Bam en Bisotun. Oude steden zoals Isfahan, Shiraz en Yazd zijn beroemd om hun historie, elk met een eigen schoonheid. Maar ook de vele authentieke dorpen en dorpjes met de lemen huizen doen je soms eeuwen terug wanen.
Bergen & Bazaars,
Fietsroutegids Iran, van Tabriz naar Isfahan
Deze avontuurlijke fietsroute door het bijzondere Iran is een compleet uitgestippelde route en wordt geleverd met gpx-tracks. De route begint in Tabriz en eindigt in Isfahan. In 17 etappes fiets je, grofweg, via Qazvin, Kermanshah en Khorramabad door een afwisselend landschap van rauwe bergen en woestijnachtige vlaktes, door oude steden met indrukwekkende bazaars, langs watergrotten en watervallen. In Isfahan kun je de loop van 3 etappes naar Kashan eraan plakken. Fietsen in Iran is een bijzondere onderneming en vereist een avontuurlijke inzet, een goede conditie en behoorlijk wat flexibiliteit. Het is geen route voor beginners.
Landschappelijk is Iran zeer gevarieerd, van woestijnen tot bergen, van zand tot sneeuw, van hitte en droogte tot het subtropische klimaat aan de Kaspische zee . In het voorjaar is er veel groen en stormen de watervallen naar beneden. In de zomer is het knoertheet en kurkdroog en is fietsen af te raden. In het najaar is het droog maar zelfs de grootste waterval in Iran is daartegen bestand. Zowel in voor- als najaar kan er soms een buitje vallen. De winters zijn ijzig koud met veel sneeuw. Gelukkig zijn hotels tijdens koude nachten goed verwarmd.
In 2007 fietste ik voor de eerste keer Iran binnen, aan de start van mijn twee jaar durende fietsreis. Vanuit Turkije, via Tabriz, Tehran naar Isfahan, Shiraz, Yazd, Mashad en de grens over naar Turkmenistan. Twee maanden barstensvol bijzondere en indrukwekkende ervaringen!
Na zoveel jaren weer terug is er veel veranderd. Het is makkelijker om contact maken, weerzien en meer zien, nieuwe streken ontdekken…. Deze keer om er specifieke fietsroutes uit te zetten. En dit is het prachtige resultaat, al zeg ik het zelf…
De route Bergen & Bazaars is vooral een sportieve uitdaging door de bergen met uiteraard veel klimwerk. Behalve in de loop door het Alborzgebergte (naar keuze) zijn de wegen niet al te steil hoewel je rekening moet houden met langere klimmen van 6-8%. Een goede conditie vanaf het begin is dus wel vereist. Maar er zijn ook vlakke wegen te fietsen. De meeste plaatsen die je passeert en waar je verblijft hebben mooie monumenten en musea en vooral ook prachtige oude bazaars, wel of niet gerenoveerd. Bijzonder zijn de grootste watergrotten ter wereld en de grootste waterval van Iran.
De route is erop gebaseerd dat je zonder tent kunt reizen dus langs veilige hotels. Een enkele keer echter moet je improviseren en daarom staan er in de tekst allerlei handige tips wat dan te doen. Daarom ook gaat de route over asfalt, langs de gravelwegen vind je nauwelijks hotels. Wil je echt helemaal vrij en onafhankelijk rondfietsen dan neem je beter een tent mee.
Iran is natuurlijk geen echt fietsland met fietspaden. Je fietst langs de provinciale wegen waar meestal – niet altijd – een vluchtstrook aanwezig is, soms zelfs heel breed. Vooral rondom grote steden is het zeker druk op de weg. Toch is het op deze route over het algemeen redelijk rustig behalve in aanvang. Bij de start in Tabriz is het druk, met vluchtstrook en gaandeweg wordt het steeds rustiger tot zelfs stil op de weg. Totdat je in de buurt van Isfahan komt. In de gids staan tips hoe je met het drukke verkeer kunt omgaan.
Alborzgebergte
Vanuit Qazvin kun je een tocht maken door dit schitterende gebergte. Het is een echt pittige tocht met veel klimwerk met stijgingspercentages tot 14%. Onderweg zijn diverse mogelijkheden om te overnachten dus je tent hoeft deze keer niet mee. De 118km fiets je in 2 dagen. Terug kun je dan ook weer fietsen of liften.
Kashan
De route bevat een bijzondere loop naar het stadje Kashan, beroemd vanwege de historische koopmanshuizen maar ooit was het een nederzetting van een van de eerste beschavingen. Resten hiervan zijn terug te vinden in de omgeving. Minder bekend is de ondergrondse stad, maar zeker een bezoek waard! De route gaat door een stukje woestijn waar je kunt slapen in een safari tent en naar een traditioneel bergdorpje.
De Fietsroutegids bevat een gedetailleerde routebeschrijving die je het beste met de meegeleverde gpx tracks kunt fietsen maar ook zonder gps is het goed te doen. Elke etappe is in een apart hoofdstuk beschreven met een hoogteprofiel, een overzichtskaartje van de etappe, de etappe in details en bijbehorende praktische informatie zoals hotels en restaurantjes. Met deze informatie als houvast bepaal je zelf het tempo, waar je slaapt en eet.
Daarnaast bevat het een uitgebreid ABC met allerhande weetjes en noodzakelijke informatie en een handig klein taalgidsje speciaal voor fietsers
Zie ook de informatiepagina voor meer details!
Inmiddels hebben meerdere fietsers de route naar tevredenheid gefietst! Door hun feedback blijft de Fietroutegids dan ook uptodate. Per maart 2018 is de Fietsroutegids dan ook weer geheel gereviseerd. Zowel de hoogteprofielen als de plattegrondjes zijn nu duidelijker, de routebeschrijving heb ik nog overzichtelijker gemaakt. Met dank aan o.a. Marcel, Marianne, Lars, Toos en Theo voor de feedback!
PRIJS €32,50
Verzendkosten binnen Nederland: € 5
Verzendkosten naar België en overige EU-landen: € 9
Voor de zuidelijke route ga naar Iran, Tarof & Theehuizen
Beste reistijd is het voorjaar april/mei en het najaar september/half november. De zomers zijn te heet om te fietsen. De winters zijn bar koud met sneeuw, vriestemperaturen en harde wind en zeker in de bergen. Wel zijn alle hotels en guesthouses goed verwarmd.
Is Iran gevaarlijk om te fietsen?
Nee! Iran is natuurlijk niet een echt fietsland met fietspaden zoals wij in Nederland gewend zijn. Het is een auto land waar op de weg het recht van de sterkste geldt. Maar ook onder Iraniërs wordt het fietsen steeds populairder en de auto’s moeten dus ook steeds meer rekening houden met de niet-gemotoriseerde tweewielers. Van overheidswege wordt fietsen zelfs gestimuleerd.
Veel drukke wegen hebben trouwens een goede vluchtstrook. Voor de routes heb ik waar mogelijk rustige wegen uitgezocht – deels is het zelfs echt stil – maar dat is niet altijd mogelijk. Tenslotte wil je ook regelmatig kunnen overnachten in een hotel. Het verkeer is dus wel degelijk om rekening mee te houden maar als je je houdt aan een aantal gebruiken kun je goed de drukste kruisingen oversteken. Veiligheid is echter nooit en nergens 100% gegarandeerd. Criminaliteit in Iran is erg laag en hoewel de omringende landen politiek erg onrustig zijn, is het in Iran juist opvallend rustig. Zoals overal elders moet je ook hier natuurlijk altijd oppassen, je spullen niet laten slingeren en zeker oppassen in de steden.
Iran is een redelijk veilig land om te fietsen maar geen vrij land als Nederland. Af en toe komen protesten en massademonstraties voor. Bij ons op TV lijkt dan of het hele land in brand staat maar dat is niet het geval. Ter plekke is het wel wijs om je niet in de eventuele massa’s te begeven.
Zijn de routes zwaar om te fietsen?
Het is zeer aan te bevelen om in goede conditie aan de start te staan. De bergen kunnen een behoorlijke uitdaging zijn en als de wind tegenzit is het hard werken. De omgeving en het avontuur maken natuurlijk alles goed. Niet alle etappes gaan door de bergen, zo zijn er ook vlakke etappes die soms door open woestijngebied lopen. Mocht het te zwaar worden dan is er altijd de mogelijkheid om te liften, een normaal verschijnsel in Iran. Of je pakt de bus.
Een aantal keren ben je aangewezen op de gastvrijheid van de bevolking om te overnachten. In de gids vind je hiervoor aanwijzingen hoe je dat kunt aanpakken. Als gast krijg je natuurlijk de volle aandacht en wijk je af van je normale ritme. Een overnachting bij de mensen thuis is echt een verrijking van je fietstocht maar kan ook vermoeiend zijn. Je kan natuurlijk een tentje meenemen maar campings kent Iran nauwelijks en je bagage is dan ook zwaarder. Iraniërs zijn overigens dol op kamperen in hun popup tentjes en zetten die werkelijk overal neer.
Een aantal keer is het onvermijdelijk om over een drukkere weg te moeten fietsen, de routes zijn erop gericht om zoveel mogelijk langs hotels te fietsen, een tent is dan ook niet noodzakelijk. Maar fietsen langs een drukke weg over een smalle vluchtstrook of geen vluchtstrook vergt fietservaring en zelfvertrouwen. Fietsen in Iran is echt niet voor beginners.
Is het ok om er als vrouw solo te fietsen? Ja!
Voor de 2e keer heb ik er als vrouw solo gefietst. Dat is niet alleen heel goed te doen maar ook extra leuk want zo leer je ook de vrouwenwereld kennen. Je krijgt wel een heleboel extra aandacht en daar moet je tegen kunnen en goed mee omgaan. Het is dan ook belangrijk om stevig wat solo fietservaring te hebben voordat je aan dit avontuur begint. Iran is een heel andere cultuur met heel andere normen en waarden dan wij die doorgaans kennen. Vaak is dat bijzonder leuk voor ons maar niet altijd, dan moet je je schikken in een andere rol. Dat hoort natuurlijk ook bij de verkenning van een ander land. Maar je bepaalt zelf je grenzen en zorg ook dat je die bewaakt.
Voor Iraanse vrouwen is fietsen nog steeds niet officieel toegestaan maar wordt wel hier en daar gedoogd. De meeste vrouwen durven echter niet op de fiets mede door de sociale druk. Voor ons is er echter geen probleem. Je zal er vaak om worden geprezen maar er zijn er ook – vooral mannen – die het afkeuren. Voor een Westerse vrouw is het soms moeilijk in een ondergeschikte rol te functioneren maar daarbinnen is toch veel mogelijk. Niettemin is het aan te raden op je hoede te blijven, de etappe te blijven volgen en je te realiseren dat je kwetsbaar bent, als mens, als vrouw, als fietser.
Gastvrijheid
Wat Iran vooral zo bijzonder maakt is de bevolking. Hun gastvrijheid en vrijgevigheid zijn legendarisch! Al fietsende krijg je meloenen aangeboden, grote trossen druiven, appelen, van alles wat op dat moment het seizoensfruit is. Of een uitnodiging tot komen eten of een overnachting die soms heel goed kan uitkomen. Zeker in geval van het laatste is het aanbevolen om altijd iets leuks of lekkers bij je te hebben. Je bent echter nooit verplicht een uitnodiging of fruit aan te nemen hoewel dat laatste echt heel moeilijk is af te slaan. De Iraanse cultuur kent ook vele vele regels, de tarof. Meer hierover in de Fietsroutegids.
Hier het blog van Mees en Jenny
