3. Oostenrijk

En jawel, het regent weer pijpenstelen, onophoudelijk. Ik laat me niet kennen en vertrek. Er zijn duidelijk minder fietsers onderweg vandaag. Het Franse stel op hun elektrische ligfiets met dak van zonnepanelen (die de batterij voedt) geeft me moed. Ondanks dat dakje blijven ook zij niet droog. Om door de poortjes te komen moeten ze heel wat manoeuvreren, schuiven en tillen. En er zijn wel een paar poortjes vandaag. En een heel smal trappetje. Heb ik het toch makkelijker.

Na 30km duik ik bij een koffiebakker naar binnen. Een bakkerij die ook koffietjes serveert, daarvan zijn er veel in Duitsland. Deze heeft helaas geen tafeltjes binnen dus ik sleur een stoel van het terras en schuif die onder het kleine afdak zodat ik zowel koffie als broodje kan verorberen zonder dat de regen in mijn nek druppelt. Ik zie eruit als een verzopen kat denk ik en krijg veel aanspraak van voorbijgangers. Leuk hè zo’n fietstochtje langs de Donau.
In Gaishofen is een soort Biergarten met een gezellige uitbater. Veel fietsers komen hier even opdrogen bij koffie en niet te versmaden Prins Regenz-cake. Erg gezellig met veel verschillende fietsverhalen.

Dat ik vandaag vooral op asfalt fiets vind ik helemaal niet erg. Het stukje zonder is zo drassig, de modder spat op tot achter mijn oren. Op het gravel liggen zoveel diepe plassen dat ik af en toe rare capriolen moet uithalen om er niet in te kieperen. ‘s Avonds moet de fiets dan ook flink ‘gespritzt’ worden. Veel fietspad loopt vandaag tegelijk langs de Donau én langs een drukke weg, dat is toch wel wat minder. Ik ben wel klaar met de Donau geloof ik.

Pas in de namiddag wordt het eindelijk droog en langzaamaan wat warmer. In Passau ligt de kade vol met passagiers schepen die op de Donau naar Wenen varen en terug. De stad laat ik verder voor wat het is. Het enige bijzondere is om bij binnenkomst over de grote sluizen te rijden, alleen mogelijk voor fietsers. Ik rij door het laatste stukje Duitsland, Oostenrijk ligt al aan de andere kant van de Donau.

De hele dag heb ik flink last van mijn kies. Op de day after ging het wel goed maar nu onderweg niet. Ik ben te beroerd om de tent nog op te zetten en kruip in een binnenbedje. Echt lekker geslapen heb ik niet, de muggen wilden er ook bij. Volgens de waard zijn er maar weinig muggen omdat het water in de Donau zo hoog staat. Grappig, een ander vertelde juist dat het krioelt van miljarden muggen om dezelfde reden.

Droog weer vandaag en het warmt lekker op, heerlijk. Alles is asfalt en grotendeels op vrijliggende fietspaden is het lekker doortrappen. De grens met Oostenrijk is niet eens gemarkeerd. Ik denk dat het pontje bij Engelhartszell er dicht bij ligt, aan de Oostenrijkse kant dan.
Het merendeel van de Donauradweg die in Oostenrijk de R2 heet, loopt direct langs de Donau, dan weer door de velden of door dorpjes. En driemaal met een pontje de Donau overgestoken. Omdat het fietspad niet verder gaat of omdat het geblokkeerd is omdat er te veel keien van de berg zijn gevallen, ook dat kan nog. Toch vraag ik me af of dat fietspad dan echt is afgesloten of dat het een grapje is om de pontjesbazen te spekken. €2,50 of €3,50 voor een korte overtocht is wel een beetje prijzig. Mooie bootjes overigens, grappige houten creaties en allemaal weer anders.

Het is mooier fietsen dan de afgelopen dagen. Direct langs de Donau en langs de rotsige heuvels waar regelmatig een beekje naar beneden klettert, slechts een beetje op en neer, ik kan lekker doortrappen. Het is vrijdag én goed weer dus weer veel fietsers onderweg en ook weer regelmatig langeafstandsfietsers, de een nog zwaarder bepakt dan de ander, ik pas er helemaal tussen. Bij de wegafsluiting/omleiding – vanwege de gevallen keien – is een terras dat goede zaken doet door de wachtende fietsers. Het pontje komt echter sneller terug dan verwacht dus ik slok haastig de hete koffie naar binnen en rij de pont op om vervolgens minstens een kwartier te moeten wachten voor de pontbaas  de motor weer aanzet. Deelt dan wel eerst snoepjes uit aan iedereen! Naja, dan maar mijn bammetjes smeren.

Aan de overkant gaat het verder langs de heuvels tot Untermühl waar weer een pontje is terug naar de andere kant. Hier gaat alleen een ‘Felsensteig’ nog verder, bij mijn weten een wandelpad over de rotsen. De grote bel die hier hangt is buiten gebruik en via een drukknop systeem probeer ik met de bootsman aan de overkant te communiceren. Al wat hij antwoordt is dat ik de knop moet indrukken wil ik tegen hem praten. Dat doe ik ook maar het schijnt toch niet te werken. Hij heeft gelukkig wel begrepen dat ik naar de overkant wil en komt eraan. Met razende snelheid glijden we soepel over de brede Donau. Daarna trap ik nog een stukkie door een open landschap naar Linz. Ergens onderweg had iemand mij verteld dat hij 10 jaar terug met zijn dochtertje van Passau naar Wenen was gefietst, schitterend vonden ze het, vooral de vele wijngaarden echt overal. Nou, die heb ik niet gezien, wel overal maisvelden. De Donauradweg zit er hier voor mij op.

Het lijkt hier in Oostenrijk veel op Duitsland waar ik vond dat het veel op Oostenrijk leek. De mensen zijn ook hier aardig maar toch net effe anders. Wat ongeduldiger, vooral op de weg en soms wat ongeïnteresseerd. De Duitsers komen mij altíjd heel vriendelijk en behulpzaam voor, vooral in het verkeer. Nou ja, ik ben hier net en ga het verder meemaken. De corona maatregelen zijn hier net wat soepeler maar verder verschilt het weinig met gisteren.

Vandaag ben ik dan in een warm en zonnig Linz, 30C, het is alles of niets. Ik waag me in het wandelend winkelend publiek en op de rommelmarkt. Linz is een grote stad, best mooi met veel statige huizen en brede straten, zelfs de stegen zijn breed. Niks voor mij eigenlijk, ik ben liever buiten en ik kijk uit naar de bergen en het buiten slapen. Morgen ga ik met de trein naar Tamsweg aan de Mur. Eerst een tandarts vinden voor de 2e wortelkanaalbehandeling en dan een stukje omhoog fietsen naar 1750m om zo dicht mogelijk bij de bron van de Mur te komen. En dan weer naar beneden, de hele Murradweg af!  Fietsen en kamperen, de weersverwachtingen zijn hoopvol!